Strona główna » Wentylacja okienna – wszystko, co musisz o niej wiedzieć

Wentylacja okienna – wszystko, co musisz o niej wiedzieć

przez Redakcja pytanieomieszkanie.pl
okno w mieszkaniu

Brak prawidłowej wentylacji skutkuje obniżeniem jakości powietrza w pomieszczeniach, co jest przyczyną wielu dolegliwości, np. bólów głowy, ciągłego przemęczenia, czy schorzeń układu oddechowego. O ile stara, produkowana kilkadziesiąt lat temu stolarka okienna umożliwiała dopływ świeżego powietrza z zewnątrz przez swoje nieszczelności, tak dostępne obecnie na rynku okna są właściwie całkowicie szczelne. Niezbędna więc stała się wentylacja okienna. Jednym z najprostszych sposobów na zapewnienie dopływu odpowiedniej ilości świeżego powietrza jest montaż nawiewników okiennych. Poniżej przyjrzymy się bliżej tym urządzeniom oraz krótko przedstawimy, dlaczego wentylacja okienna jest tak ważna.

Czym są nawiewniki okienne?

Nawiewniki okienne to nic innego jak proste urządzenia mechaniczne o niewielkich rozmiarach, przeznaczone do montażu w górnej części okien lub drzwi balkonowych (w wyciętym frezarką otworze w ramie lub między nadprożem a górną ramą). Ich podstawowym zadaniem jest zapewnienie kontrolowanego przepływu powietrza do wnętrz pomieszczeń. Wielkość dostarczanego strumienia powietrza może być sterowana ręcznie lub mechanicznie. Jako urządzenie mechaniczne, nawiewnik okienny nie wymaga zasilania.

Ogólnie rzecz ujmując, każdy nawiewnik okienny składa się z dwóch części – wewnętrznego regulatora i zewnętrznej czerpni. Jeśli montaż zostanie przeprowadzony poprawnie, budowa czerpni uniemożliwia dostawania się owadów do wnętrz pomieszczeń.

Urządzenia te przeznaczone są do montażu wyłącznie w budynkach wyposażonych w wentylację grawitacyjną, mechaniczną wywiewną lub hybrydową (połączenie grawitacyjnej z mechaniczną wywiewną).

okno w sypialni

 

Nawiewniki okienne – rodzaje

Wszystkie nawiewniki można podzielić ze względu na ich sposób sterowania. Najbardziej podstawowy podział obejmuje dwie grupy tych urządzeń – ręczne i automatyczne. W ramach nawiewników automatycznych wyszczególnia się dodatkowo trzy podgrupy – higrosterowane, ciśnieniowe i dwusystemowe.

Ręczne

Najbardziej podstawowa wersja tego typu urządzeń. Ilość powietrza przepływająca przez nawiewnik jest w tym przypadku sterowana za pomocą pokrętła lub niewielkiej dźwigni (to drugie rozwiązanie spotykane jest głównie w starszych już modelach), pozwalających na ręczną regulację stopnia otwarcia klapy. Urządzenia tego typu są obecnie bardzo tanie, jednak ich obsługa może być uciążliwa – dość łatwo można zapomnieć o przestawianiu pokrętła, co nie tylko wpływa na skuteczność wentylacji, ale w skrajnych przypadkach może nawet doprowadzić do wychłodzenia pomieszczenia (np. gdy wychodząc z domu zimą, nie przymkniemy nawiewnika). Ta niedogodność oraz to, że spora część modeli automatycznych jest także wyposażona w sterowanie ręczne, sprawiają, że modele ręczne są obecnie stosunkowo rzadko wybierane.

Higrosterowane

W przypadku tego typu nawiewników automatycznych wpuszczany strumień powietrza jest regulowany w oparciu o zmiany wilgotności względnej powietrza wewnątrz pomieszczenia. Elementem pomiarowym jest tutaj pasek taśmy poliamidowej, który w reakcji na wahania wilgotności opływającego go powietrza zmienia swoją długość. Miernik ten nie ma jednak bezpośredniego kontaktu z powietrzem zewnętrznym. Na podstawie tego pomiaru połączony z ową taśmą higrometr reguluje stopień rozwarcia nawiewnika – otwór zostanie tym szerzej otwarty, im wyższa będzie wilgotność. Większość nawiewników higrosterowanych pracuje w zakresie wilgotności od 35% do 70% (odpowiednio minimalne i maksymalne otwarcie). Duża część modeli ma również wbudowane dodatkowe sterowanie ręczne, umożliwiające zablokowanie klapy w danym położeniu.

  LED – co to jest, jakie ma zalety

Ciśnieniowe

Ten rodzaj nawiewników zapewnia dopływ powietrza na podstawie różnicy ciśnienia między powietrzem na zewnątrz a tym wewnątrz pomieszczeń. Za regulację ilości wpuszczanego powietrza zewnętrznego podpowiada w nich płat aluminium o aerodynamicznym kształcie umieszczony w czerpni. Reaguje on na zmiany prędkości strumienia powietrza, unosząc się w nim bezpośrednio. Gdy prędkość wzrasta, płat unosi się, obracając wzdłuż górnej krawędzi i przymykając otwór. Natomiast gdy prędkość spada, płat opada, otwierając szerzej szczelinę nawiewnika. Taki sposób sterowania całkowicie uniezależnia tego typu urządzenie od warunków atmosferycznych – będą one pracować prawidłowo przy każdej pogodzie, wpuszczając dokładnie tyle powietrza, ile w danej chwili powinny. Niektóre modele wyposażone są również w pokrętła do ręcznego sterowania.

Dwusystemowe

Zwane również hybrydowymi. Nawiewniki tego rodzaju stanowią swoiste połączenie obu powyższych typów – ich czerpnie reagują na zmiany ciśnienia, a ilość dostarczanego przez regulator do wnętrza powietrza zależy od wilgotności względnej. Dzięki temu nawiewniki dwusystemowe łączą w sobie obu rozwiązań, eliminując przy tym ich wady. Trzeba jednak pamiętać, że urządzenia tego typu mają wyższą cenę ze względu na wyższą cenę części higrosterowanych.

Ile nawiewników będzie potrzebne do zapewnienia prawidłowej wentylacji?

Jest kwestia indywidualna każdego budynku i będzie zależeć od strumienia objętości powietrza wentylacyjnego. Cóż to takiego? Według treści Polskiej Normy PN-83/B-03430 Wentylacja w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, ze zmianami Pr PN-B-03430/ Az3 z lutego 2000 r. strumień objętości powietrza wentylacyjnego dla mieszkania określony jest przez sumę strumieni powietrza, usuwanych z: kuchni, łazienki, oddzielnego ustępu, pomieszczeń bezokiennych np. spiżarni lub garderoby, pokoju oddzielonego od tych pomieszczeń co najmniej dwojgiem drzwi oraz pokoju znajdującego się na wyższym poziomie w wielopoziomowym budynku jednorodzinnym lub wielopoziomowym mieszkaniu w budynku wielorodzinnym.

Norma ta podaje również wielkość strumieni dla poszczególnych pomieszczeń i typów wentylacji. Powinny one zatem wynosić:

  • 70 m3/h – dla kuchni z oknem zewnętrznym, wyposażonej w kuchnię gazową lub węglową (oraz kuchni bez okien z kuchenką gazową i zalecaną wentylacją mechaniczną wywiewną,
  • 30 m3/h – dla kuchni z oknem zewnętrznym, wyposażonej w kuchnię elektryczną w mieszkaniu zamieszkałym przez 3 lokatorów,
  • 50 m3/h – dla kuchni z oknem zewnętrznym, wyposażonej w kuchnię elektryczną w mieszkaniu zamieszkałym przez więcej niż 3 lokatorów,
  • 50 m3/h – dla kuchni bez okna zewnętrznego lub dla wnęki kuchennej, wyposażonej w kuchnię elektryczną,
  • 50 m3/h – dla łazienki,
  • 30 m3/h – dla oddzielnego ustępu,
  • 15 m3/h – dla oddzielnego pomieszczenia bezokiennego,
  • 30 m3/h – dla pokoju oddzielonego od tych pomieszczeń co najmniej dwojgiem drzwi oraz pokoju znajdującego się na wyższym poziomie w wielopoziomowym budynku jednorodzinnym lub wielopoziomowym mieszkaniu w budynku wielorodzinnym.
  Otwarta kuchnia - kolory

Na tej podstawie łatwo jest obliczyć sumę dla danego budynku, którą następnie wystarczy podzielić przez wydajność pojedynczego nawiewnika – po zaokrągleniu do pełnych jedności otrzymamy liczbę potrzebnych nawiewników. Przykładowo, gdy suma strumieni wyniesie 180 m3/h, a wybrany model nawiewnika pracuje z wydajnością 30 m3/h, potrzebować będziemy 6 nawiewników.

Jak rozmieścić nawiewniki?

Nawiewnik powinien znaleźć się w każdym pokoju i kuchni z oknem wyposażonej w kuchenkę gazową lub kotłem dwufunkcyjnym. Nie powinno się ich natomiast montować w łazienkach ze względu na ich dużą wilgotność – skutkować to może uczuciem dyskomfortu w trakcie kąpieli, a przy dużych mrozach może powodować zamarzanie nawiewników (zwłaszcza starszej generacji).

Dlaczego należy zadbać o wentylację okienną?

Obowiązek zapewnienia skutecznej wentylacji jest nałożony przez Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6.11.2008 roku W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Według jego zapisów minimalna wartość współczynnika infiltracji powietrza w oknach wszystkich budynków mieszkalnych jednorodzinnych (w tym nawet małych domków), budynków zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej musi wynosić 0,3 m3. Dotyczy to budynków już gotowych, poddawanych remontowi, nadbudowie, przebudowie czy zmianie sposobu użytkowania (np. z biurowego na mieszkalny) oraz nowych, w tym będących dopiero w fazie projektu.

Wentylacja okienna jest zatem obowiązkowa, a same okna nie mogą być całkowicie szczelne. Nawiewniki w oknach są więc prostym rozwiązaniem tej kwestii, a w niektórych sytuacjach bywają wręcz obowiązkowe. W przypadku mieszkań zbiorowych (m.in. bloków i domów wielorodzinnych), lokatorzy są zobowiązani do montażu nawiewników, jeśli:

  • organ administracji budowlanej wydał decyzję nakazującą jego przeprowadzenie w wyniku stwierdzenia źle działającego systemu wentylacyjnego,
  • projekt budowlany zakładał ich umieszczenie w oknach lub drzwiach balkonowych,
  • nakaże to właściciel lub zarządca danego obiektu.

Na mocy art.61 pkt.1 ustawy Prawo Budowlane (tekst jedn. Dz.U.2017.1332 z dnia 2017.07.06), właściciel lub zarządca obiektu może nakazać lokatorom montaż nawiewników w każdej chwili.

Podsumowanie

Prawidłowo działająca wentylacja okienna zagwarantuje lepsze samopoczucie osób przebywających w danym budynku oraz zneutralizuje ryzyko wystąpienia dolegliwości związanych z niską jakością powietrza. Zgodnie z przepisami, do każdego budynku musi być dostarczany strumień powietrza zewnętrznego o określonej objętości. Najprostszym rozwiązaniem tej kwestii pozostają nawiewniki okienne.

Może Cię zainteresować:

Skomentuj poradę

* Dodając komentarz zgadzasz się z regulaminem oraz polityką prywatności serwisu.